16 Temmuz 2008 Çarşamba

LABRADOR RETRIEVER VE RETRIEVER HAKKINDA SIK SORULAN SORULAR























DOSTLARIMIZ...
Labrador Retriever'lar
Labradorların temel özellikleri, tüyleri, kuyrukları, kafaları ve ılımlı olmalarıdır. İki kat derileri vardır: yumuşak olan alt derileri onları kuru ve soğuk havada sıcak tutar. Daha sert olan üst deri ise su tutmalarına yardım eder. Kuyrukları, dipte kalın olup uca doğru darlaşır. Sırt tarafından uzatılmamalı veya kıvrım verilmemelidir. Sehpa yüksekliğinde olmalı ve daima temizlenmeye hazır olmalıdır. Kafa biçimleri düz ve genişçe olup kulakları sarkıktır. Uyanık ve zeki bir ifadeleri vardır. En önemli özellikleri ise ılımlı olmalarıdır. Labradorlar sevecen ve insancıl köpeklerdir. En çok sizinle birlikte olduklarında mutludurlar. Labradorlar, evde veya etrafta buldukları her şeyi size getirirler. Koruma amacıyla havlayabilirler ancak genellikle agresif davranmazlar. Labradorlar insanlar için mükemmeldir, bir insana zarar vermektense onu yalamayı tercih ederler. Dengeli ve garip olaylardan kolayca etkilenmeyen bir yapıları vardır.
ABD'de iki ayrı Labrador cinsi vardır. Avcı labradorlar (field line) ve show line labradorlar (ev labradorları). Avcı labradorlar, arazide avcılık yeteneği yönünden eğitilir ve ev labradorları ise daha ılımlı olacak şekilde yetiştirilir. Bu iki grup arasında bir çekişme vardır. Avcı labrador sahipleri ev labradorlarının avcılık yeteneklerini kaybettiklerini savunur. Ev labradoru sahipleri ise avcıların pek labradora benzemediklerini ve düzgün bir ruh haline sahip olmadıklarını savunur. Aslında her ikisinde de doğruluk payı vardır. Avcı köpekleri genellikle daha fazla enerjik ve öfkeli olurlar. Ev köpekleri çok hızlı olmayabilir ancak çoğu yetenekli avcılardır. Her iki tür de yapacağınız bir gezintide size eşlik edebilirler.
Labrador Retriever'lar insancıl ve hareketi seven köpeklerdir ve kendi hallerine bırakıldıklarında sıkılabilirler. Eğitilmemiş olanlar ise, ebatları ve hareketlilikleri nedeniyle çevreye zarar verebilir. Gezdirilmeyen labradorlar zararlı olabilir ve sıkılganlıklarını ve fazla enerjilerini atmak için kaçabilirler. Labradorların eğitimi kolaydır. Labradorlara sık sık egzersiz yaptırmak gerekir çünkü birçok labrador yemeyi çok sever. Yeterli eğitim, egzersiz ve ilgi sayesinde mutlu ve sağlıklı bir Labrador sahibi olabilirsiniz.
Sık Sorulan Sorular
Labrador ve Retriever arasındaki fark nedir?
Retriever bir köpek türüdür. Adı üzerinde, avcılar için karada ve suda bir şeyleri alıp getiren hayvanlardır. AKC tarafından Retriever olarak bilinen altı tür vardır. Labrador Retriever, Golden Retriever, Chesapeake Bay Retriever, Flat Coated Retriever, Curly Coated Retriever ve Irish Water Spaniel. AKC tarafından tanınmayan başka Retriever türleri de vardır, örneğin CKC'nin Nova Scotia Duck Tolling Retriever.
Labradorlar tüy döker mi?
Gerçekte döker. Labradorlarda iki kat tüy vardır. Bunun anlamı daha yumuşak olan bir alt tüy ve daha sert olan bir üst tüydür. Bu iki tip tüy köpeği sıcak ve soğuk sularda kaz avlamak amacıyla yüzerken kuru tutar. Genellikle Labradorlar yılda iki kez tüy dökerler. Buna tüy atmak denir. Alaskan Malamute veya Alman Çoban köpekleri gibi çok tüy dökmezler. Yıl boyunca özellikle ılıman iklimlerde belirli miktarda tüy dökerler. Bu köpekten köpeğe değişir. Bazı Labradorlar diğerlerinden daha az tüy döker. Labradorların temiz kalmaları için düzenli olarak, haftada bir kez fırçalanması gerekir. Bu şekilde tüy dökmelerini de kontrol edebilirsiniz. Herhangi bir petshop'ta bulabileceğiniz yumuşak bir fırça işinize yarayacaktır. Labradorların, tüm köpekler gibi, ayak tırnaklarının düzenli olarak kesilmesi gerekir. Herhangi bir dükkandan alacağınız bir köpek tırnak makası ile veterineriniz size köpeğinizin tırnaklarını nasıl keseceğinizi gösterebilir. Labradorların düzenli banyo yapması gerekmez. Labrador tüylerinin sürekli bakıma ihtiyacı yoktur. Ancak köpek kötü koktuğunda şampuanlı bir banyo yaptırabilirsiniz. Genellikle köpek çamur ve toza bulandığında, yalnızca suyla yıkayabilir veya kurumasını bekleyerek üzerindeki tozu fırçalayabilirsiniz. Köpeğin çok sık şampuanlanması iyi bir fikir değildir çünkü derisindeki doğal yağ tabakasına zarar verir. Yağ seviyesi yeterli olan bir deri kiri ve suyu kolayca atar.
Genellikle Labradorlar fazla bakım istemezler.
Labradorlar hiperaktif midir?
Doğru yetiştirilen bir labrador asla hiperaktif değildir. Bazı köpekler ise olabilir. Geçtiğimiz yıllarda bu türe olan ilginin artması sonucu, giderek çok daha fazla Labrador, yetiştirmeye önem veren insanlar tarafından beslenmektedir. Bazı kişiler avcı Labradorların hiperaktif olduğunu ve ev Labradorlarının ise sakin yaradılışlı olduğunu iddia etmektedir. Gerçekte ise rasgele yetiştirilen Labradorların daha öfkeli olduğunu söyleyebiliriz. Bu terim köpek yetiştirme hakkında çok az bilgisi olan insanları veya bu işi yalnızca para için yapan insanları ifade eder. Ancak küçük ölçekli veya hobi amaçlı olsa da sağlam karakterli ve dengeli mükemmel köpekler yetiştiren kişiler de vardır.
Doğru bir Labrador bulmanız için verilecek en iyi tavsiye yetiştiricileri iyice araştırmanız olacaktır. Diğer köpeklerini de görmek isteyiniz, bu size köpeklerin enerji düzeyi hakkında bir fikir verecektir. Onlardan daha önce köpek satın almış kişilerin isimlerini isteyiniz. Bu kişilerle kontak kurarak köpeklerinden memnun olup olmadıklarını öğrenebilirsiniz. Karakteri zayıf Labradorlar genellikle düşüncesizce yetiştirmenin bir sonucudur.
Bununla birlikte Labradorlar özellikle yavruyken aktif köpeklerdir ve genellikle 3 yaşına kadar tamamen olgunlaşmazlar. Bu da köpeğinizin ebadı ne olursa olsun zihinsel olarak halen bir yavru olduğu anlamına gelir (ve tabi doğal olarak bir yavrunun enerjisine sahip olacaktır). Yavru bir Labrador genellikle hiperaktiftir. Köpeğinizin bu yaşam dönemiyle başa çıkmaya hazırsanız sorununuz olmaz.
Eğitilmemiş bir köpeğin sahibi için büyük sorun yaratacağını, çevresine zarar verebileceğini ve çoğu durumda kaçacağını söyleyebiliriz. Gerekli disiplin verildiğinde (köpeği döverek değil) Labradorların çoğu iyi hayvanlar haline gelir.
Labradorların aniden çok hızlı bir şekilde etrafında daireler çizerek koşmaya başlaması sizi endişelendirmesin. Çoğu Labrador bunu yapar. Bu, onun bir sorunu olduğunu göstermez. Ancak tabi ki bu tür durumlarda yaralanmalara karşı dikkat etmelisiniz.
Labradorlar popüler mi?
1991'den beri AKC'ye en çok kaydedilen köpektir. 1997'nin sonunda ABD Başkanı da bir Labrador almıştır. Bu, birçok insanın Labrador yetiştirerek para kazanmayı amaçladığını da ortaya koyuyor. Labrador alırken çok dikkatli olmanız gerekir. Hiperaktif, hasta Labradorların en yaygın kaynağı bu tip yetiştiricilerdir. Biraz araştırma ve dikkatle, iyi yavrular bulabilirsiniz. Doğru yetiştirilmiş bir Labradorun fiyatı 400-600 Dolar arasındadır. Herhangi bir neden gösterilmeden sizden çok daha fazla veya az para istenirse, dikkat ediniz.
Aklım karıştı - hangi tür Labradorlar daha iyi avcı veya ev hayvanı olurlar?
Çoğu Labrador, ister evde ister arazide yetiştirilmiş olsun çok iyi avcılardır. Köpek yetiştirmedeki deneyiminiz köpeğin türü kadar önemlidir. Ayrıca, ne tür bir avcılık yapacağınızı, ne kadar deneyim sahibi olduğunuzu dikkate alın ve bunu görüştüğünüz yetiştiriciye danışın.
Özellikle arazi köpekleriyle ilgileniyorsanız, iyi kenneller aramanızı öneririz. Bu ayrım talihsiz olduğu gibi, her iki tür de ayrı amaçlar için kullanılmaktadır. Çok az sayıda yetiştirici her iki alanda da köpek yetiştirmektedir.
Hangi türle ilgilenirseniz ilgilenin, dengeli ve sakin yavrular bulmalısınız. Sağlam karakterli olmayan bir köpek ister avcı ister ev köpeği olsun, gerçek bir ev köpeği değildir.
İyi bekçi köpeği olurlar mı?
Labradorlar güvenilir bekçiler değildir. Bazıları koruyucu olmakla birlikte çoğu sevmedikleri bir şey gördüğünde havlamaz bile. Özellikle de kendilerine yakın değilse. Eğer amacınız bir bekçi köpeği almaksa Labrador iyi bir seçenek değildir. Ancak acil durumunda havlayan bir köpek istiyorsanız Labradorlar bu konuda iyidir.
Labradorlar hangi işleri yapabilir?
Avcılığın yanında, birçok Labrador Hizmet ve Tedavi köpeği olarak kullanılır. Bazıları da Araştırma ve Kurtarma işinde yararlıdır. Özellikle mükemmel Bomba Arama ve Narkotik köpeği olurlar. Burunları ve eğitilebilme özellikleri, onları bu tip faaliyetlerde çok iyi yapar.
İlginç tarafı, Golden gibi diğer türlere göre emre itaat konusunda Labradorlar pek başarılı değildir. Bu konuda geliştirilmiş birkaç teori olsa da kimse Labradorların neden biraz itaatsiz olduğunu açıklayamamaktadır (hizmet işinde önemli bir özelliktir).
Çocuklarla araları nasıl?
Tür olarak Labradorların çocuklarla arası iyidir. Ancak, her köpekte olduğu gibi köpeklerin ve çocukların bir arada oynaması sakıncalı olabilir.
çocuğu yere devirebilirler. Aynı şekilde çocuklar da gözetim altında olmadıklarında köpeklere zarar verebilirler. Küçük bir çocuğunuz ve yavru bir Labradorunuz varsa, hem çocuğa hem de köpeğe birbirlerine nasıl davranmaları gerektiğini öğretmelisiniz.
Labradorlar yüzmeyi severler mi?
Labradorlar yüzmeye bayılır. Genellikle bunu doğal bir iş olarak görürler. Ancak, köpeğiniz ilk kez yüzmeden önce tedirgin olursa endişe etmeyin. Herkes gibi onların da önce yüzmeyi öğrenmesi gerekir. Yavru bir köpeği asla suya atmayınız. Yüzmekten hoşlanan yetişkin bir köpeğiniz varsa, yavru da mutlu bir şekilde onu izleyecektir. Bunu siz de yapabilir ve köpeğinizin sizi izlemesini sağlayabilirsiniz. Yavrunun ilk kez suya indirildiği yer derin olmamalıdır. Aynı zamanda akıntı da olmamalıdır. Güven kazandıkça derinlere de inecektir.
Başka bir nokta da köpeklerin, nasıl çıkacaklarını bilmedikleri bir yüzme havuzuna bırakılmamasıdır. Köpekler kendilerini genellikle havuzdan kolayca çekebilir ve hatta en iyi yüzücüler bile sudan kolayca çıkamadıkları taktirde yorulurlar. Labradorunuzu yüzme havuzuna bıraktığınızda havuzun filtresini daha sık kontrol edin. Köpekler insanlardan daha fazla tüy dökerler.
Golden Labradorlar var mı? Golden ve sarı Labradorlar arasındaki fark nedir?
Labradorlar üç renktir. Siyah, çukulata ve sarı. Sarı Labradorlara genellikle yanlış biçimde golden labrador denir. Sarı terimi, beyazdan tilki kırmızısına kadar uzanan bir renktir. Golden Retriever, Labradordan ayrı bir tür olmakla birlikte aralarında benzerlikler vardır. Bazen bu terim Labrador / Golden Retriever kırmasına atfen kullanılır.
Başka Labrador rengi var mı?
Hayır. Yalnızca siyah, çukulata ve sarı renkler vardır. Ancak kırma ve karma renkli Labradorlar olabilir. Bazıları bu türleri çok nadir bulunan Labrador olarak size satmaya kalkışabilir. Bu duruma karşı uyanık olun. Çok soluk renkli olan Labradorlar beyaz sanılabilir ancak yine de sarı olarak adlandırılırlar, yalnızca kulaklarının ucunda olsa bile. Bu açık sarı köpekler olağandışı olmadığı gibi nadir de değildir ve önemli bir fiyat aldatmacasıdır. Aynı durum tilki kırmızısı Labradorlar için de geçerlidir. Sarı renkli Labradorlardaki varyasyonlara ceza verilmez ancak sarı Labradorda olduğu gibi muamele yapılır. Daha açık renkli köpeklerde bu halkada baskındırlar.
Gümüş Labradorlar Weimaraner veya çok açık çukulata renkli Labradorlarla çapraz türlerdir. Gerçek bir gümüş Labrador kırma olup çok yüksek rakamlarda satılmaz.
Sarı Labradorlardan siyahları elde edebilir misiniz? Ya çukulatalar?
Evet, sarıları siyahlardan siyahları da sarılardan elde edebilirsiniz. Benzer olarak, çukulataları da siyah ve sarılardan elde edebilirsiniz. Bu tamamen ailesinin taşıdığı renk genlerine bağlıdır. Ancak hem anne hem de baba sarıysa, yavruları daima sarı olur, asla siyah veya çukulata olmaz. Eğer aile çukulataysa, sarı veya çukulata yavrular alabilirsiniz ancak bunlar asla siyah olmaz.
Farklı renklerde Labradorlar arasında farklar var mı?
Rengin kendisinden ayrı olarak, farklar yoktur. Birçok kişi siyah Labradorların daha iyi avcı olduğunu, sarıların tembel olduğunu ve çukulata renklilerin de kalın kafalı olduğunu düşünür. Bunların hiçbiri doğru değildir. Sebebi yalnızca genetiktir. Normal renkli labradorlarda tüy rengi yalnızca iki gen tarafından belirlenir. Bu nedenle huy ve/veya yetenek ile renk arasında bağlantı kurmak absürt bir yaklaşımdır.
Peki, renklerle ilgili gerçek nedir?
İki gen kümesi bir labradorun rengini belirler. Bir küme gen labradorun koyu renkli (siyah veya çukulata) veya açık renkli (sarı) olup olmadığını belirler. Koyu renk, açık renge baskındır. Bu nedenle genotipi EE veya Ee olan bir labrador veya koyu renkli olacaktır. Yalnızca ee olan labradorlar açık renkli olabilir.
İkinci gen kümesi yalnızca Labrador koyu renkliyse devreye girer (EE veya Ee). Bu küme, Labradorun siyah mı yoksa çukulata renkli mi olacağını tayin eder. Böylece koyu renk bir köpek (EE/Ee) BB veya Bb olduğunda siyah olur. Bir köpeğin çukulata renkli olabilmesi için (EE/Ee) AND bb olması gerekir.
Labrador Retriever'lar
Labradorların temel özellikleri, tüyleri, kuyrukları, kafaları ve ılımlı olmalarıdır. İki kat derileri vardır: yumuşak olan alt derileri onları kuru ve soğuk havada sıcak tutar. Daha sert olan üst deri ise su tutmalarına yardım edeya bronz deriye sahip olup diğer köpeklerde bu alanlarda siyah pigmentler vardır.
Çitlerden atlayabilir mi? Kaçar mı?
Tür olarak bu konuda şöhretleri yoktur ancak bazı Labradorlar akıllıca kaçabilirler. Bazıları iyi kapı açarlar. Altı ayak uzunluğunda bir çit Labradorun atlamasını önler. Birçok Labrador ise dört ayak uzunluğunda bir çitten atlayamaz. Aynı zamanda iyi tırmanıcılardır. Bu nedenle köpeğinizin kendini çekebileceği eşiklere de dikkat ediniz (örneğin, köpek kulübesinin çit atlamak için kullanılma ihtimaline karşı dikkatli olunuz).
Sıkılan ve dolaştırılmayan bir Labrador kaçmaya teşebbüs edebilir.
Çok havlarlar mı?
Sıkılan Labradorlar bunu yapabilir. Ancak bu tür genellikle çok havlamaz. Labradorlar, sizin ilginizi çekeceğini düşündükleri olaylarda havlarlar örneğin "hey yola bir araba parketti" demek için.
Dişi mi erkek mi daha iyidir?
Her iki cinste iyi hayvanlardır. Genelde, erkek Labradorlar daha bağlı, dişilerse daha bağımsızdır. Örneğin evde bilgisayar başında çalışıyorsanız, erkek Labrador muhtemelen ayaklarınızın altında uyur ancak dişi başka bir odada uyuyarak arada bir gelip sizi kontrol eder.
Çoğu kimse için erkek Labradorlar daha iyidir.
Köpeğimi nereden almalıyım?
Önce, bir yavru mu yoksa yetişkin mi alacağınıza karar vermelisiniz. Yetişkin almak isterseniz, bir Labrador kurtarma derneğine veya yetişkin bir Labrador için kalacak bir yer arayan bir yetiştiriciye başvurabilirsiniz. Bu dosyanın sonunda kurtarma kuruluşları hakkında daha fazla bilgi vardır. Yavru almak isterseniz, güvenilir bir yetiştirici bulmak için biraz araştırma yapınız.
Yavru nasıl seçilmeli?
Yetiştiricilerle konuşmadan ve kendinize yavru köpek bakmadan önce ev ödevinizi yapmalısınız. Cinsiyeti ve rengi hakkında karar verin. Köpekle ne yapacaksınız? Huyu nasıl olmalı? Bu sorulara yanıt bulduğunuzda, bu konuları yetiştiricilerle görüşün. Bir yetiştirici bulduktan sonra, bu kişinin yavruyu seçmesine izin veriniz. Çoğu yetiştirici yavrunun özellikleri hakkında bilgi sahibidir ve size iyi seçenekler sunabilir.
Labradorlar hangi sağlık sorunlarını yaşarlar?
Kalça ve diz dysplasia'sı sorun olabilir. Bunun için köpekleri OFA veya Wind-Morgan tescilli yetiştiriciler arayın. Progresif Retinal Atropi veya Retinal Dysplasia bu türün yaygın sorunlarıdır. Bu nedenle köpekler yılda bir kez veteriner optalmolojist tarafından kontrol edilmelidir. Labradorlar hafif alerjilere eğilimlidir, özellikle de Güney California gibi bölgelerde. Kulak enfeksiyonları da sarkık kulaklar için sorun teşkil eder. İyi bir yetiştiriciden yavru aldığınız taktirde bu ihtimaller azalır.
AKC hakkındaki dava nedir?
5 yıl kadar önce, Labrador Retriever ulusal yetiştirici kulübü (LRC), tür için bazı standartlar getirmek istedi. Birçok kişi buna itiraz etti. AKC, öngörülemeyen bir adım attı çünkü konu üzerinde çok fazla tartışma vardı.LRC, gözden geçirilen standardı yeniden sundu ve standart 1 Nisan 1994 itibarıyla yürürlüğe girdi. Bu standart kapsamında boy nedeniyle diskalifiye hükümleri bulunmaktaydı. Bazı yetiştiriciler şu anda kendi köpeklerini sergileyememektedir. Bunlardan altısı Sherman anti-tröst yasasına dayanarak LRC'nin kendi köpeklerini kabul ettirmek için standardı yeniden yazdığını iddia ettiler.
Bu tartışmanın büyük bölümünün LRC'nin üye sayısının sınırlı olmasından kaynaklandığını belirtmekte yarar var. ABD'deki en yaygın AKC türü 700 üyeden oluşan bir dernek kurmuştur ve birkaç yıl önce üye sayısı 900'dür.
Şu anda LRC ve AKC arasındaki dava halen devam etmektedir.
Tarihçe
Labrador Retriever 1800'lerin ortalarında İngiltere'de mükemmel bir av köpeği üretmek isteyen bazı özel yetiştiriciler tarafından geliştirilmiştir. Bu tür bir köpek yaratmak isteyen birçok yetiştiricinin olması bugünün retriever türlerinin altında yatan gerçektir.
İlk ankestörler
İlk balıkçı şirketleri bölgeye ulaştığında Newfoundland'ta hiçbir endojen köpek bulunmadığı bir gerçektir. Zamanın Amerikan yerlilerinde varsa bile kaşifler bunu görmediler. Bu nedenle, St Johns köpeklerinin eski İngiliz Water Dogge türlerinden gelmesi muhtemeldir. Eski St Hubert köpeğinin de getirilmiş olabileceğine dair spekülasyonlar vardır. Türün resimlerinde siyah, sarkık kulaklı ve Labradora açıkça benzeyen bir köpek görülmektedir. Ancak Newfoundland'e giden balıkçıların, suda yüzen köpekler yerine av köpekleri kullanıp kullandıkları bilinmemektedir.
Olanlar hakkında ancak spekülasyon yapabiliriz, ancak İngiltere'den gönderilen balıkçıların kıyı balıkçılığı yaptığını biliyoruz. Balıkçılıkta küçük ve dörtlü takım halinde çalışan köpekler bulunur. Bunların ikisi teknede ve ikisi de dışarıdadır ve su geçirmeyen giysileri ile suyu tekneye getirmezler. Bu nedenle balıkçılık duyuları gelişmiş olabilir. Ayrıca, uzun saatler çalışabilirler. Yükleri ağırsa, balıkçılar balık ağlamak için 24 saat uzağa giderler.
Bu işler için geliştirilen köpek birkaç tür halinde bulunabilir: daha küçük olanı balıkçı tekneleri için, büyük olanı ise daha kapsamlı işler için. Küçük köpeklere Lesser St John, Lesser Newfoundland veya Labrador adı verilir. Bu köpekler Newfoundland'tan gelir ve Labrador adının neden seçildiği belli değildir. Retriever'ların Tarihi kitabında Charles Eley 19. yy sonunda şu yorumu yapmıştır:
İngiltere'ye ulaşan ilk Labrador'un gemiden atlayıp kıyıya yüzdüğü şeklinde bir hikaye vardır. Suda bu kadar uzun süre bulunmaları sayesinde ayaklarının ağlı olduğu ve derilerinin su geçirmediği, kuyruklarının kalınlaştığı anlatılır.
İsimler hakkındaki karmaşıklığın bir bölümü St John's köpeği ve Newfoundland köpeği isimlerinin birbirlerinin yerine ve hem daha büyük hem de daha küçük türler için kullanılmasıdır. Labrador adı ise St Johns köpeği için özellikle de 19. yüzyılın yarısından itibaren kullanılmıştır. Büyük olanı bugünün Newfoundland köpeğinin atası küçük olanı ise bugünün Labrador'u dahil toplayıcı türlerin geliştirilmesinde kullanılmıştır.
St John köpeklerinin iki türü arasındaki kesin ilişki (bazı 19. yy yazarları dört tür olduğunu ifade etmiştir) belirsizdir. Hangisinin önce geldiğini veya hangi dereceye kadar ilişkili olduklarını bilmiyoruz. Daha büyük olan St John köpekleri İngiltere'ye neredeyse yüz yıl daha erken ithal edilmiştir. Birçok çağdaş yazar ilkinin daha büyük olandan geliştirildiğini ancak bunun için bir kanıt olmadığını belirtmektedir. Newfoundland 1450'lerden beri balıkçılık ve diğer faaliyetlerde kullanılmaktaydı, bu nedenle St John köpeklerinin ve çeşitlerinin geliştirilmesi için yeterli zaman vardı.
İngiltere'de Gelişim
Zaman içinde bu köpekler 1800'lerin başlarından 1885'te çıkan Newfoundland Koyun Kanunu ve İngiltere Karantina Kanunu ithalatı yasaklayana kadar İngiltere'ye geri ithal edildiler. Birkaç çiftlik sahibi ellerindeki St John köpeklerini kendi arazilerinde yetiştirmeye devam ettiler. Bunlar arasında bulunan Buccleuch ve Malmesbury 19. yy boyunca St John köpeklerini ithal etmeye devam ettiler.
İkinci Earl of Malmesbury (1778-1841) ve oğlu üçüncü Earl (1807-1889), köpekleri ithal ettiler ve üçüncü Earl'ün ölümüne kadar bu devam etti. 1887'de yazdığı bir mektupta şunları söylüyordu:
"Madenci Labrador köpeklerini daima tuttuk ve bu türü ilk Poole'dan aldıklarım gibi daima saf tutmaya çalıştık. Gerçek tür, suyu atan yağlı bir deriye sahiptir"
Aynı anda beşinci Buccleuch Dükü (1806-1884), ağabeyi Lord John Scott (1809-1860) ve onuncu Earl of Home (1769-1841) benzer ancak bağımsız bir programı başlattılar. 30 mil yarıçapında bir arazide Buccleuch serisini geliştirdiler. Onbirinci Home Lordu (1799-1881), köpek yetiştirmeyi sürdürdü ancak serisi ölümüne yakın hemen hemen tükenmişti.
Bununla birlikte, üçüncü Earl of Malmesbury, altıncı Buccleuch Dükü ve On İkinci Earl of Home'un şans eseri tanışması iki genç Lorda kendi serilerinden bazı köpekleri çiftleştirme şansı verdi. Bu köpeklerden 1882'de Buccleuch serisi yeniden canlandırıldı ve tür 20. yüzyıla taşındı. Buccleuch Ned ve Buccleuch Avon genellikle, tüm Labradorların ataları olarak kabul edilir.
En az 50 yıl boyunca köpek yetiştiriciliği yapan iki çiftlik, Labrador'un orijinal St Johns türüne çok yakın tutulduğunu iddia etmektedir. Muhtemeldir ki bugünün Labrador'u, tüm çağdaş retriever'lar arasında orijinal St John köpeğine en yakın türdür. Aynı zamanda çağdaş Newfoundland ise Golden Retriever ve Flat Coat Retriever gibi diğer retriever'ların atasıdır.
Yirminci Yüzyıl
Yüzyılın başında İngiliz Kennel Kulüp etkinliklerinde bu retriever'lar görüldü. Bu noktada, aynı soydan retriever'lar farklı retriever'lar olarak kaydedildi. İlk Retriever kategorisi arasında kıvırcık tüylüler, düz tüylüler, renkli olanlar ve Norfolk retriever (soyu tükendi) bulunmaktaydı. Türler sabitlendikçe farklı soylar birbirleri için yaratıldı ve Labrador Retriever son olarak 1903 yılında Kennel Club tarafından farklı bir soy olarak tescil edildi.
Şu ana kadar safkan olarak gelen Labrador soyları olmasına rağmen, bunlardan kaçının çapraz soy olduğu ve Labrador olarak tanımlandığı bilinmemektedir çünkü kayıtlar da farklılaşmaya başlamıştır. Birçok yetiştirici çapraz çiftleştirmenin bugün ortaya çıkan zayıf soyların kökeninde yattığını iddia etmektedir. Ancak Pointer veya Rottweiler'lar muhtemelen güvenilirdir.
20. yüzyılın ilk yirmi yılında İngiltere'de en etkili çiftliklerden bazıları bugün bildiğimiz türün temellerini attı. Lord Knutsford'un Munden Labradorları ile Lady Howe'un Banchory Labradorları bunlar arasındadır. Şu anda birçok köpek birbirinden ayrılmaktadır.
Labradorlar ABD'ye ilk kez 1. Dünya Savaşı sırasında ithal edildi. Bu noktada AKC bu köpekleri halen Retriever olarak sınıflandırmaktaydı. 1920'lerin sonlarına kadar retriever'lar tür olarak tanınmış değildi. Labrador Retriever, ABD'de ağırlıklı biçimde gundog olarak kullanılmaktaydı. Amerikan Labrador Retriever Club, Inc özellikle bir arazi çiftliği kuruluşu olup AKC'nin de öncüsüdür.
İki dünya savaşı türlerin sayısını büyük ölçüde azalttı. İkinci Dünya Savaşından sonra, ABD'de Labrador Retriever sayısında artış görüldü ve İngiltere'nin Sandylands çiftliği de ithal ettiği köpeklerin üzerine Eng CH Sandylands işareti koyarak türün bugüne kadarki gelişimini etkiledi. Türü etkileyen diğer köpekler arasında Amerikan Dual CH Shed of Arden, İngiliz Dual CH Banchory Bolo'nun torunu sayılabilir.
Amerika'ya dönüş Labradorların av köpeği olarak kullanımını büyük ölçüde arttırdı. İngiltere'de Labrador geçmişte ve bugünde özellikle kuş avcılığında kullanılmaktadır. Tipik olarak, birkaç soy farklı görevlerde kullanılmakla birlikte Labrador iz sürme konusunda çok yeteneklidir. ABD ve Kanada'da soyun su işlerindeki mükemmeliyeti belirgin hale geldi ve Labrador kısa zamanda kendisini kanıtladı. İngiliz ve Amerikan türleri arasındaki fark özellikle görünümdedir.
Sarılar
Av köpekleri hakkında birçok eski makale sarı köpeklerin türün en eskileri olduğunu ortaya koymaktadır. Spaniel'ler, Poodle'lar, Setter'lar, Retriever'lar ve hatta Pointer'lar genellikle sarı renklidir.
Labrador'un ilk yıllarında,'lerde deneyimli yetiştiriciler, Golden Retriever'lara yöneldiler. Bu noktada bu renkteki köpekler, yanlış sınıflandırıldılar. Av köpeğine benzeyen birçok sarı Labrador'u eski resimlerde görmek mümkündür. Bu sorunu ifade etmek için ayrı bir standart yazıldı ancak sarıların basitçe siyahlarla aynı standartta olması gerektiği belirtildi. Bugün, siyahlar ile aynı kalitede birçok sarı köpek bulabilirsiniz. Yalnızca bazı av turlarında siyahların daha iyi avcı olduklarına dair bir inanışa sahip olanlar vardır.
Çukulata Renkliler
Çukulata renkliler, tıpkı sarılar gibi, tüm soy içinde bulunmaktadır. Gerçekte, Chesapeake Bay Retriever orijinli olanların iyi bilinen öyküsü 1807'de muhtemelen Poole ve Malmesbury veya Buccleuch soyuna ait iki St John köpeğinin bir gemi enkazından kurtulmasıdır. Bunlardan biri siyah, diğeri de kahverengiydi. Bazıları çukulata renginin Labrador'lara yüzyılın başında Pointer'lar ile çiftleştirilmelerinden geldiğini söylemektedir. Birkaç nedenden dolayı bu pek olası değildir.
Kahve rengi daha önce St John köpeklerinde belgelenmiştir.
Birçok yakın türde, düz tüylü, Cheasepeake ve Newfoundland gibi kahve renkli köpekler bulunmaktadır.
Kahve rengi siyaha çaldığı için, geni birçok siyah nesilde saklamak mümkündür.
Çukulata renkli Labradorlar, sarılardan çok daha az tercih edilmektedir. Yüzyılın başında açık arazide iyi işler yapmakta ancak 1964'te ilk kez İngiltere'de ilk çukulata bench şampiyonu olan Cookridge Tango ortaya çıkmıştır.
Çukulatalar bu soy içinde en nadir olanlardır. Popülariteleri ise artmakta olup 10 yıl içinde diğer renktekilerle eşit sayıya ve kaliteye gelebilirler. Çukulata renklilere karşı olan önyargı halen devam etmektedir. Bu köpeklerin arazi için çok çirkin veya çok aptal oldukları söylenir.
Standart
Standart, bir türün fiziksel özelliklerini ifade eder. Fiziksel görünüm ve diğer istenen nitelikler aynı zamanda tür olarak da adlandırılır. Büyüklük, tüy kalitesi ve hareket gibi bazı özellikler köpeğin orijinal fonksiyonunu temel alır. Göz rengi gibi bazı kozmetik özellikler ise bir türü diğerlerinden ayırır. Standart ideal türü temsil eder. Hiçbir köpek mükemmel değildir ancak Standart sayesinde yetiştiriciler gelecekte sağlıklı nesiller yetiştirmek için bir rehbere sahip olur.
Özel Tıbbi Problemler
Kalça Çıkığı
Labradorlar'da diğer bazı eklem problemleri gibi kalça çıkığı da görülür. Tüm soyun röntgeni çekilerek OFA (Hayvanlar İçin Ortopedi Vakfı) veya Wind/Morgan Programı ve/veya PennHip metotları tarafından onaylanmalıdır. Birçok yetiştirici OFA ve seçmeli olarak Wind Morgan veya PennHip uygulamaktadır. Yetiştirici size hem anne hem de babanın sertifikalarını vermelidir.
Göz Problemleri
Labradorlar, PRA (Progresif Retinal Atropi), katarkt ve retinal dysplasia gibi bazı göz problemleri riskini taşımaktadır. Onaylı bir veteriner optalmolog tarafından tüm hayvanlar onaylanmalıdır. Birçok sorumlu yetiştirici bu değerlendirmeyi CERF'ye bildirir ve soy içindeki çeşitli göz sorunlarını izler ve köpekleri için bir yıl geçerli olan sertifikayı alır. CERF'ye iletilen bu belgenin bir kopyasını görmek isteyiniz.
PRA teşhisi kolay değildir. Bu teşhis Electroretinoprogram ile yapılabilir ve körlükten iki yıl önce bir erken uyarı alınabilir. Bununla birlikte PRA köpeğin ilk yıllarında ortaya çıktığı için, köpek en az beş yaşına gelene kadar tavsiye edilmez. Bu testin yapılması da çok zordur. Tüm ACVO veterinerleri bir köpek üzerinde ERG teşhisi yapamaz çünkü bu işlem köpeğe anestezi verilmesini gerektirir ve beceri ister.
PRA, köpeğin en az 8 yaşına gelmesine kadar ortaya çıkmadığı için, bu hastalığın tedavisi de zordur. Köpeğiniz görme güçlüğü çekiyorsa, veteriner optalmoloğa götürünüz. PRA teşhisi konulduğunda yetiştiricisiyle temas kurarak belgelerini gönderiniz.
Labradorların temel özellikleri, tüyleri, kuyrukları, kafaları ve ılımlı olmalarıdır. İki kat derileri vardır: yumuşak olan alt derileri onları kuru ve soğuk havada sıcak tutar. Daha sert olan üst deri ise su tutmalarına yardım eder. Kuyrukları, dipte kalın olup uca doğru darlaşır. Sırt tarafından uzatılmamalı veya kıvrım verilmemelidir. Sehpa yüksekliğinde olmalı ve daima temizlenmeye hazır olmalıdır. Kafa biçimleri düz ve genişçe olup kulakları sarkıktır. Uyanık ve zeki bir ifadeleri vardır. En önemli özellikleri ise ılımlı olmalarıdır. Labradorlar sevecen ve insancıl köpeklerdir. En çok sizinle birlikte olduklarında mutludurlar. Labradorlar, evde veya etrafta buldukları her şeyi size getirirler. Koruma amacıyla havlayabilirler ancçıkar. Bu ciddi olmayıp birkaç gün içinde geçer. Sebebinin soğuk suda yüzmek olduğu sanılmaktadır. Bunun, kuyruğun dibinde bulunan bezlerin verdiği bir reaksiyon veya bir çeşit kas spazmı olduğu düşünülmektedir. Christine Zink veteriner el kitaplarında bulunmayan bu durumu incelemektedir.
Kulak Enfeksiyonları
Kulaklarının sarkık olması ve yüzmeyi çok sevmeleri nedeniyle Labradorlar kulak enfeksiyonlarına yatkındır. Tüm Labradorlar enfeksiyon kapmaz ancak gerekli önlemleri almadığınız taktirde bu kronik bir durum olabilir.
Düzenli olarak köpeğinizin kulaklarını kontrol edin. İki şeye bakmalısınız. Birincisi kulağın görünümü açık pembe ve temiz olmalıdır (sarı Labradorlarınki daha pembe olur). İkincisi ise kulağın kokusudur. Kulak kanalından bir koku gelmemelidir.
Kulak kirliyse, pamuk kullanarak temizleyiniz. Kulak kanalının şekli nedeniyle ona zarar vermezsiniz çünkü yalnızca parmaklarınızı kullanmalısınız. Asla kulak çubuğu kullanmayınız. Köpeğiniz çok miktarda balmumu tipi madde üretiyorsa, onu düzenli bir temizleme programına tabi tutunuz. Köpeğiniz yüzmediği sürece kulaklarını ayda en çok bir kez temizleyebilirsiniz.
Kulak kötü kokarsa köpeğinizi veterinere tedavi ettiriniz. Kulak enfeksiyonlarının çeşitli tipleri vardır. Bundan sonra daha fazla enfeksiyon kapmasını önlemek için kulağını düzenli olarak temizleyin.
Birçok Labrador sahibi aşağıdaki çözümü uygular:
2 çorba kaşığı Borik Asit
4 oz Alkol
1 çorba kaşığı Gliserin
İyice karıştırın. Her kulağına bir miktar dökün. Önce silin ve daha sonra bırakın köpek silkelensin. Bunu haftada bir yaptığınız taktirde kulak enfeksiyonu olmaz. Kulağın içindeki PH seviyesini yükseltir ve bakterilerin üremesini önler. Bu mevcut bir enfeksiyonu gidermez yalnızca koruyucu bir tedbirdir. Köpeğin kulakları önceden enfekte olmuşsa, bu çözüm kulak dokularına daha da zarar verebilir.
Yaygın Yaralanmalar
Ne sebeple olursa olsun, Labradorlar özellikle delikli ligamentlere açıktır. Bu yaralanma genellikle dizlerin bükülmesi, havada bir nesneyi yakalamak için zıplamak gibi nedenlerle ortaya çıkar. Tedavide cerrahi müdahale ve ameliyat sonrası en az 6 hafta hareket yasağı vardır. Bir köpeğin tamamen iyileşmesi 6 ay kadar sürebilir.
Laryngeal Paraliz
Larygenal Paraliz, bir veya iki thelarynx tarafı açılmadığında veya doğru kapanmadığında ortaya çıkar. Paralizin şiddetine bağlı olarak köpeğin oksijen alma kabiliyeti azalabilir. Bu hararete yol açar, köpekler kendilerini soğutmaya çalışır ancak laryngeal paralizi olan bir köpek bunu yapamaz. Labradorlarda yaşa bağlı olarak LP gelişmekle birlikte bazı genç köpeklerde de bu görülebilir. Bununla birlikte Labradorlar LP hastalığına diğer bazı türlerde olduğu gibi genetik olarak yatkın değildir.
LP'nin ilk belirtisi köpeğin havlama sesindeki değişiklik ve nefes alıp verirken çıkardığı sestir. LP teşhisi için, köpeğe anestezi verilmeli ve larynx hareketi incelenmelidir. Bunu yapmak için deneyim gerekir, öyleyse veterineriniz LP'den şüphe ettiğinde ancak bu konuda yeterince deneyimi yoksa kendisinden tavsiye isteyiniz.
Laryngenal Paraliz'in tek tedavisi ameliyattır. Ancak köpeğe oksijen verilse bile köpeğin solunum yollarının tıkanma ihtimali vardır çünkü su ve yemeği de kolayca boğazına kaçırabilir. LP hastaları tipik olarak klorsüz suda yüzmemelidir. Bunun yanısıra LP hastaları normal havlamazlar.
Diğer bir seçenekte tedavi ettirmemektir. Birkaç köpek sahibi tedavi yaptırmadan ve köpeğin durumunu dikkatlice izleyerek (özellikle sıcak günlerde) bazı köpeklerin bir süre daha idare ettiğini ifade etmiştir. Tüm ihtimalleri veterinerinizle görüşün çünkü LP'nin şiddeti değişkenlik gösterebildiği için bu durum sizin tedavi kararınızı etkileyebilir.
Çeşitli Problemler
Bu türde görülen diğer sorunlar arasında epilepsi, cilt alerjisi ve tiroid fonksiyonları sayılabilir.






Hiç yorum yok: